மார்கழி மாதத்தின் திருப்பாவை பாடல் 9, ஆண்டாள் கோதை நாச்சியாரின் பக்தி ப்ரவாஹத்தில் அடங்கிய ஆழமான சிந்தனைகளையும், எம்பெருமானின் திருநாமங்களை ஜபிப்பதன் மகத்துவத்தையும் அழகாக எடுத்துக்கூறுகிறது. இப்பாடலின் சுருக்கமான பொருள் மற்றும் அதன் ஆன்மீகப் பக்கங்களை விரிவாக பார்க்கலாம்.
மார்கழி மாதம் திருப்பாவை – பாசுரம் 9:
தூமணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கெரிய,
தூபம் கமழத் துயிலணைமேல் கண்வளரும்
மாமான் மகளே! மணிக்கதவம் தாள்திறவாய்;
மாமீர்! அவளை எழுப்பீரோ? உம்மகள்தான்
ஊமையோ? அன்றிச் செவிடோ? அனந்தலோ?
ஏமப் பெருந்துயில் மந்திரப் பட்டாளோ?
‘மாமாயன், மாதவன், வைகுந்தன்’ என்றென்று
நாமம் பலவும் நவின்றேலோ ரெம்பாவாய்!
பாசுரத்தின் பொருள்
- தூமணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கெரிய:
சுத்தமான மணிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட மாளிகையின் சுற்றிலும் விளக்குகள் ஒளி கொளுத்துகின்றன. இதுவே அந்த மாளிகையின் தூய்மையான சுற்றுப்புறத்தையும், அதன் அமைதியும் பிரதிபலிக்கிறது. இது பக்தியால் அழகுறும் இடத்தை குறிக்கிறது. - தூபம் கமழத் துயிலணைமேல் கண்வளரும்:
அங்கு அகில் முதலிய தூபங்கள் கமழுகின்றன. அந்த நறுமணப் பசும்பால் போன்ற சூழலில், மெல்லிய பஞ்சின் மேல் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் ஒருவன் உறங்கிக்கிடக்கிறாள். - மாமான் மகளே! மணிக்கதவம் தாள்திறவாய்:
தோழிகள், தூங்கிக்கிடக்கும் மாமனின் மகளை மெல்ல அழைக்கின்றன. “அவள் மணிகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட கதவுகளைத் திறக்க வேண்டும்,” என்று கூறுகின்றனர். இதன் மூலம் பக்தியின் அழைப்பிற்கு விலகாமல் வர வேண்டும் என்பதே ஆண்டாள் கூறும் கருத்து. - மாமீர்! அவளை எழுப்பீரோ?
தோழிகளின் அழைப்பை அனேகமாக திருப்பி விடும் அவளின் தாயாரிடம் பாசமான முறையில் கேட்கின்றனர். - ஊமையோ? செவிடோ? அனந்தலோ?
“அவளால் பேச முடியவில்லையா? கேட்க முடியவில்லையா? அல்லது பெரிய மயக்கத்தில் சிக்கி விடவில்லையா?” என்று கேட்டுக்கொண்டு, இவ்வுலக விஷயங்களில் மயங்கி பக்தியை மறந்துவிடக்கூடாது என்பதையும் எடுத்துக் கூறுகின்றனர். - ‘மாமாயன், மாதவன், வைகுந்தன்’:
எம்பெருமானின் திருநாமங்களை உச்சரித்துக் கொண்டு, அவன் தெய்வீக லீலைகளையும், பரந்தாமனாகிய நிலையான தன்மையையும் நினைவூட்டுகின்றனர். - நாமம் பலவும் நவின்றேலோ ரெம்பாவாய்:
எம்பெருமானின் திருநாமங்களை பல முறை கூறுவதன் மூலம், அவனை அடையும் பாதையை சுலபமாக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்துகின்றனர்.
பாசுரத்தின் உள்நிலை கருத்து
- பக்தி வழி:
ஆண்டாள் இப்பாசுரத்தின் மூலம், பக்தியால் மனிதர்கள் இறைவனை அடைவதற்கான முக்கியத்துவத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். எம்பெருமானின் திருநாமங்களைப் பரம பரமார்த்தமாக ஒலிக்கும்போது, அவன் நமக்கு கிடைத்தே தீருவான் என்பது இக்கவியின் நம்பிக்கை. - உலக வாழ்க்கையின் மாயை:
“ஏமப் பெருந்துயில் மந்திரப் பட்டாளோ?” என்ற வரி உலக வாழ்க்கையின் மாயையின் மீது குரல் கொடுக்கும் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாகிறது. உலகின் நேர்மறை நிலையை உணராமல் வாழ்வது மந்திரத்தால் கட்டுண்டு கிடப்பதைப் போன்றது. - திருநாமத்தின் சக்தி:
எம்பெருமானின் திருநாமங்களை சிக்கெனப் பிடித்து, அவனை உளமாற துதிக்கிறவர்கள் அனைத்து நலன்களையும் அடைவார்கள். எம்பெருமானின் திருநாமங்களை கூறுவதின் வழியாக மனித வாழ்க்கை தெய்வீகமாக உயர்கிறது.
பாடலின் வாழ்க்கை நெறி
- மயக்கத்தில் இருந்து விடுபடு:
உலகில் தற்காலிகமான பொருட்களை ஆராதித்து மயங்க வேண்டாம். நிலையானது எது என்பதை உணர்ந்து, பக்தி வழியில் நிலைத்திட வேண்டும். - திருநாம மஹிமை:
எம்பெருமானின் திருநாமங்களை கூறி, அவனை அடைய முயற்சிக்க வேண்டும். திருநாம ஜபம் மூலம் மன அமைதி கிடைக்கும். - இளைஞர்களின் பணி:
ஆண்டாள், இளைஞர்கள் மற்றும் இளைய தலைமுறைக்கு பக்தியின் ஆழத்தையும், அவனுடைய திருநாமங்களை கூறுவதன் மகிமையையும் அறிவிக்கிறார்.
முடிவு
இது ஆண்டாள் அருளிய திருப்பாவையின் மிக முக்கியமான பாசுரங்களில் ஒன்று. பாசுரத்தின் ஊடாக, நாம் எம்பெருமானின் நாமஸ்மரணையின் அவசியத்தையும், தெய்வீக வாழ்வின் பாதையை தெளிவாக அறியலாம். உலகியல் ஆசைகள் தாண்டி, நித்யமான ஆன்மீக நலன்களை அடைய வேண்டிய தன்னம்பிக்கையை இந்த பாசுரம் நமக்கு அளிக்கிறது.
