திருப்பாவை – இருபத்தி மூன்றாம் பாசுரம் விரிவான விளக்கம்
திருப்பாவை பாசுரம் 23
மாரி மலைமுழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்துறங்கும்
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
வேரிமயிர் பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துஉதறி
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டு
போதருமா போலேநீ பூவைப்பூ வண்ணா உன்
கோயில்நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்பு உடைய
சீரிய சிங்கா தனத்திருந்து யாம்வந்த
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்.
மாரி மலைமுழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்துறங்கும்
மழைக்காலத்தில் மலைகளின் குகைகளில் அமைதியாக உறங்கும் சிங்கத்தைப் பற்றி ஆண்டாள் இந்த பாசுரத்தை தொடங்குகிறார். மழைக்காலம் குறித்த இந்த ஒப்புமை, சிங்கத்தின் அமைதியான உறக்கத்தையும், அதைச் சுற்றியுள்ள சூழலின் அமைதியையும் சித்தரிக்கிறது. மழை காலத்தின் சுவடுகளுடன் குகையின் குளிர்ச்சி மற்றும் அமைதி சூழலில் ஆண் சிங்கம் தன்னை முழுமையாக மறைத்து உறங்குவது போலக் கூறுகிறார்.
சீரிய சிங்கம் அறிவுற்றுத் தீவிழித்து
தூக்கத்தில் இருந்து கண்விழிக்கும் பொழுது, அதன் கண்களில் தீவிழியைப்போல் வெளிச்சம் வீசும். இந்த காட்சி அதன் ஆற்றல், வீரத்தை பிரதிபலிக்கிறது. இந்த சமயத்தில் சிங்கம் விழிப்புணர்ச்சியுடன் செயல்படத் தொடங்குகிறது.
வேரிமயிர் பொங்க எப்பாடும் பேர்ந்துஉதறி
தூக்கம் கலைந்ததும், அதன் உடல் முழுக்க உள்ள ரோமங்கள் பரபரத்தது போல் நடந்து, அது முழுமையான வீரத்தை வெளிப்படுத்தத் தயாராகிறது. சிங்கத்தின் இயல்பான பாசுமை, அதன் உடலமைப்பின் அழகு, அதற்கே உரிய தலைமைத் தன்மை எல்லாம் இதன் நடமாட்டத்தில் வெளிப்படுகின்றன.
மூரி நிமிர்ந்து முழங்கிப் புறப்பட்டு
தன் முழக்கத்தால் எல்லைக்குள் யாரும் இருக்கக்கூடாது என்பதை அறிவிக்கும் பாணியில், சிங்கம் எழுந்து வெளியேறுகிறது. இந்த செயல்கள் அனைத்தும் அதன் பாசம் மற்றும் கடமை உணர்வை வெளிப்படுத்துகின்றன.
போதருமா போலேநீ பூவைப்பூ வண்ணா உன்
கண்ணனின் காயாம்பூ போன்ற அழகிய உடலினை சித்தரிக்கின்றாள் ஆண்டாள். கண்ணன் மலைச் சிங்கத்தைப் போலவே வீரமும், மகத்துவமும் கொண்டவர். மலைச்சிங்கம் எப்படி தனது எல்லைக்குள் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்தும் என்றது போல, கண்ணனும் தன்னுடைய பக்தர்களின் பிரார்த்தனைகளை ஏற்று, அவர்களைக் காக்க வேண்டும் என்று வேண்டுகிறார்.
கோயில்நின்று இங்ஙனே போந்தருளி கோப்பு உடைய
கண்ணன் தனது கோவிலில் இருந்து புறப்பட்டு, பக்தர்களின் இடத்திற்கு வந்து, அரியணையில் அமர்ந்து அவர்களின் வேண்டுகோள்களை ஏற்றிக் கொள்வதற்காக வருமாறு அழைக்கிறார்.
சீரிய சிங்கா தனத்திருந்து யாம்வந்த
அழகிய அரியணையில் அமர்ந்து, பக்தர்கள் என்ன கேட்டாலும் அதை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று வேண்டுகிறார். கண்ணன் அரியணையில் அமர்ந்து, தன் பக்தர்களின் தேவைகளையும், குறைகளை அறிந்து அவர்களை அருளால் ஈர்ப்பது ஆண்டாளின் ஆவலாகத் தெரிகிறது.
காரியம் ஆராய்ந்து அருளேலோர் எம்பாவாய்
கண்ணன் எங்கள் துயரங்களையும், எதிர்பார்ப்புகளையும் கேட்டு, அனைத்துக்கும் தீர்வு அளிக்க வேண்டும். இது ஆண்டாளின் இறுதி வேண்டுகோள்.
பாசுரத்தின் தீவிரம் மற்றும் தத்துவம்
- ஒப்புமை மூலம் கண்ணனை அழைத்தல்:
ஆண்டாள் கண்ணனை மலைச்சிங்கத்துடன் ஒப்பிட்டு, அவரது வீரத்தை மற்றும் பொறுப்புணர்வை அழகாக விவரிக்கிறார். பக்தர்கள் துயரங்களில் இருந்து விடுபட அவரின் ஆற்றல் மற்றும் கருணை அவசியம் என்பதை சுட்டிக்காட்டுகிறார். - அர்ச்சனை பற்றிய தத்துவம்:
பக்தர்கள் தங்கள் தேவைகளை பகவானிடம் வெளிப்படுத்தும்போது, அவர் தனது கோயிலிலிருந்து வெளிவந்து பக்தர்களின் வாழ்க்கையில் நேரடியாக அருள்புரிய வேண்டும் என்று ஆண்டாள் விரும்புகிறார். இது தெய்வத்தின் கருணைதான் நம்மை அழுக்குகளிலிருந்து தூய்மையாக்கும் என்பது போன்ற தத்துவத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. - பக்தியின் உச்சம்:
இந்த பாசுரத்தில், பக்தனின் தேவைகளை தீர்ப்பதற்கான கண்ணனின் அன்பும் கருணையும் நம்பிக்கை அளிக்கின்றன. - விருத்தி சார்ந்த பரிணாமம்:
இந்த பாசுரம் பக்தர்களுக்கு தெய்வத்தின் அருளை நாடுவதில் ஒரு முழுமையான வழிகாட்டி.
மூலவரின் அருளை அடைவதற்கான உத்தம வழியை விளக்கி, தன்னம்பிக்கையும், தெய்வத்தின் மீது கொண்ட நம்பிக்கையும் இந்த பாசுரத்தின் உள்ளார்ந்த செய்தியாக அமைந்துள்ளது.
மார்கழி 23 ஆம் நாள் : திருப்பாவை இருபத்தி மூன்றாம் பாடல்… Margazhi Masam 2025 –23 Asha Aanmigam
