திருப்பாவை – இருபத்தி இரண்டாம் பாசுரத்தில் கோபியர்கள் கண்ணனின் கருணையைப் பெற முற்படுகிறார்கள். அவர்கள் அதற்காக எவ்விதமான அர்ப்பணிப்பும் செய்யத் தயார் என்று காட்டுகின்றனர். இதில் நாம் கண்ணனின் அழகிய கண்களின் முக்கியத்துவத்தையும் அவரது கடாக்ஷத்தின் அற்புதமான பலன்களையும் அறிவோம்.
திருப்பாவை – இருபத்தி இரண்டாம் பாசுரம்: விரிவான விளக்கம்
பாசுரம்:
அங்கண்மா ஞாலத்தரசர் அபிமான
பங்கமாய் வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே
சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம்
கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரை பூப்போல
செங்கண் சிறுகச்சிறதே யெம்மேல் விழியாவோ?
திங்களும் ஆதித் தியனும் எழுந்தாற்போல்
அங்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல்
எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்.
பாடல் சார்ந்த பின்னணி:
திருப்பாவை பாசுரங்களில் ஒவ்வொன்றும் ஆண்டாள் அருளிய இறை தியானத்தின் சிறப்பு சுவடுகளாக அமைந்துள்ளன. இருபத்தி இரண்டாம் பாசுரம், பக்தர்களின் நம்ரமான (அடக்கமான) கோரிக்கையைக் காட்டுகிறது.
கோபிகைகள் கண்ணனின் அருள் பெற்று தங்களின் சாபவிமோசனத்தைக் கண்டுகொள்ள வேண்டுமென்ற ஆவலுடன் இப்பாடல் பாடுகின்றனர்.
பாடலின் விளக்கம் – வரிவரியாக:
1. “அங்கண்மா ஞாலத்தரசர் அபிமான பங்கமாய்”:
கோபிகைகள் பூமியிலுள்ள மன்னர்களுடன் தங்களைக் ஒப்பிட்டு பேசுகின்றனர்.
- உலக மன்னர்கள் தங்கள் வெற்றிக்காக பெருமிதத்துடன் இருக்கிறார்கள்.
- ஆனால் நாங்கள், உன்னை அடையாததால், எங்கள் அபிமானம் மற்றும் அடையாளம் எல்லாம் அழிந்துவிட்டது.
- உன்னை விட்டு பிரிந்திருக்கிறோம், அதனால் எங்களுக்கு இப்போது உன்னையே அடைவதற்கே வாழ்க்கையின் நோக்கமாக உள்ளது.
2. “வந்துநின் பள்ளிக்கட் டிற்கீழே”:
இங்கு, கோபிகைகள், கண்ணனின் தெய்வீக தாமசத்திற்கு வருகை புரிந்துள்ளார்கள்.
- உலக மக்களுக்கு ஆதாரமாக உள்ளவரின் துயில் அறைக்கு வந்திருக்கும் பக்தர்களாக அவர்கள் தங்களை அடையாளப்படுத்துகின்றனர்.
- “நாங்கள் நீண்ட தேடலின் பின் இங்கே வந்திருக்கிறோம்,” என்று அவர்களின் அர்ப்பணிப்பு வெளிப்படுகிறது.
3. “சங்கம் இருப்பார்போல் வந்து தலைப்பெய்தோம்”:
அவர்கள் கூடுதலாகக் கூறுகிறார்கள்:
- சங்கம் இருக்கும் இடத்தில் பக்தர்கள் ஒன்று கூடுவது போல, நாங்களும் ஒன்றிணைந்துள்ளோம்.
- உன்னிடம் நாங்கள் அடைந்த நேரத்தில், எங்கள் மெல்லிய நெஞ்சம், உன் கருணையை வெறுமனே நுகர்ந்து கொள்வதற்காகக் காத்திருக்கிறது.
4. “கிங்கிணி வாய்ச்செய்த தாமரை பூப்போல”:
கண்ணனின் கண்ணை இந்த வரியில் தாமரை மலருடன் ஒப்பிடுகின்றனர்.
- தாமரை மலரின் வண்ணமும், மென்மையும், அதனுடைய அற்புதமான அமைப்பும் கண்ணனின் அழகிய கண்களை நினைவூட்டுகின்றன.
- “கிங்கிணி வாய்ச்செய்து” என்றால், தாமரை மலரின் அடர் நிறம் மற்றும் அதனுடைய இளமையான அமைப்பு கண்ணனின் கண்ணோட்டத்தை மேலும் சிறப்பாக விளக்குகிறது.
5. “செங்கண் சிறுகச்சிறதே யெம்மேல் விழியாவோ?”:
கோபிகைகள் கேட்டுக் கொள்கின்றனர்:
- “கண்ணா! உன் செங்கண்ணால் எங்களை கடாக்ஷம் செய்து அருளக் கூடாதா?”
- உன் பார்வை மட்டும் போதும் எங்களுக்கு மகிழ்ச்சி தரவே!
6. “திங்களும் ஆதித்தியனும் எழுந்தாற்போல்”:
இங்கு, கண்ணனின் இரண்டு கண்களை சந்திரன் மற்றும் சூரியனுடன் ஒப்பிடுகின்றனர்.
- சூரியனின் ஒளியும், சந்திரனின் மயக்கும் நனிபுணர்ச்சி போன்றவை ஒரே நேரத்தில் கண்ணனின் பார்வையில் இருப்பதாக கோபிகைகள் உணர்கின்றனர்.
- “இரண்டு கண்களும் எங்கள் மீது விழிக்கின்றன என்றால், எங்கள் வாழ்வின் இருட்டு மறையும்,” என்பதே கருத்து.
7. “அங்கண் இரண்டும்கொண்டு எங்கள் மேல் நோக்குதியேல்”:
கண்ணனின் பார்வை அவர்களின் தனி செல்வம்.
- “உன்னுடைய கடாக்ஷம் மட்டுமே எங்கள் மனதை பரிசுத்தமாக்கி நிம்மதியளிக்கும்,” என்று கோபிகைகள் கூறுகின்றனர்.
8. “எங்கள் மேல் சாபம் இழிந்தேலோர் எம்பாவாய்”:
கோபிகைகள் அதுவே இறுதிக் கோரிக்கையாகக் கூறுகிறார்கள்:
- “நாங்கள் உன்னை விட்டு பிரிந்ததன் காரணமாக நாம் சாபத்துக்குள்ளானோம்.
- உன் அருள் கிடைத்தால், நம் வாழ்வின் சாபம் நீங்கும்.”
பாடலின் இலக்கணம் – தத்துவம் மற்றும் பக்தி:
- அபிமானம் இழக்குதல்:
- உலக செல்வங்களை தவிர்த்து, இறைவனை அடைவதிலே உயர்ந்த வாழ்வு உள்ளது என்பதை உணர்தல்.
- தெய்வக் கருணையின் முக்கியத்துவம்:
- கடவுளின் பார்வை மட்டுமே சாபவிமோசனத்தை அளிக்கும்.
- அறிவேமாலையின் (கண்ணனின்) அழகு:
- தாமரைக் கண்கள் போன்ற கண்ணனின் அழகு பக்தர்களின் மனதை ஈர்க்கிறது.
- சூரிய சந்திர ஒப்புமை:
- சூரியனும் சந்திரனும் வாழ்வில் ஒளியையும் சமநிலையையும் வழங்குவது போல, கண்ணனின் பார்வையும் வாழ்வை சிறப்பிக்கிறது.
இன்றைய வாழ்வில் பயன்பாடு:
- பக்தியின் அடக்கம்:
கோபிகைகள் காட்டும் பக்தி அடக்கத்தையும் பொறுமையையும் நாம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். - வாழ்வில் கருணையின் இடம்:
மற்றவர்களிடம் கருணையுடன் நடந்து கொள்வதன் மூலம் இறைநேசம் வளர்க்கலாம். - உற்சாகம் மற்றும் ஒற்றுமை:
கோபிகைகள் ஒன்றிணைந்து இறைவனை நாடியது போன்ற ஒற்றுமையை நாம் சமூக வாழ்வில் வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்.
கோட்பாடுகளின் மீதான ஆய்வு:
இந்த பாடலின் மூலமாக ஆண்டாள் பக்தியின் அடுத்த நிலையை வெளிப்படுத்துகிறார்.
- எளிய வரிகளில் ஆழமான தத்துவ கருத்துகளை கூறும் திறமை ஆண்டாளின் சிறப்பு.
- இன்றைய வாழ்வின் சிரமங்களில் கூட பக்தி மட்டுமே ஒரு மனிதனை மகிழ்விக்கும் என்ற உண்மை இந்த பாடல் மூலம் தெளிவாகிறது.
முடிவு:
இருபத்தி இரண்டாம் பாசுரம், அடக்கமும், அன்பும், இறைவனை அடைய விரும்பும் எண்ணத்தின் உச்சமாக அமைந்துள்ளது. திருப்பாவையின் ஒவ்வொரு பாசுரத்திலும் ஆண்டாளின் இறைவனை அடைய விரும்பும் தத்ருசி பக்தி மேலும் மேலும் வெளிப்படுகிறது.
“எழுந்து நின்றவனின் கடாக்ஷம் – நமக்கே ஒளி!”
மார்கழி 22 ஆம் நாள் : திருப்பாவை இருபத்தி இரண்டாம் பாடல்… Margazhi Masam 2025 –22 Asha Aanmigam
