திருப்பாவையின் நான்காவது பாசுரம் ஆனது கண்ணனை மழைக்கோன் என்று வணங்கி, அவனை உலக நன்மைக்காக மழை பொழியச் செய்ய வேண்டுகிற பாடலாகும். இதன் மூலமாக ஆண்டாள், தமது ஆன்மிக அர்த்தங்களையும் இயற்கை அறிவியல் சார்ந்த படிமங்களையும் ஒன்றிணைத்துள்ளார்.
பாசுர விளக்கம்:
- ஆழி மழைக்கண்ணா ஒன்றுநீ கைகரவேல்
- உலகிற்கு மழை அருளும் தலைவனே! உன் கருணைமயமான பணி எதுவும் தடைப்படும் போலாமல் அருள்கரமாக செயல் பட வேண்டும்.
- ஆழிஉள் புக்கு முகந்துகொடு ஆர்த்துஏறி
- நீ கடலின் உள்ளே சென்று நீரை எடுத்துக்கொண்டு, பெரும் ஓசையுடன் மேகமாக ஆகாயத்தில் எழுந்து நிற்க வேண்டும்.
- ஊழி முதல்வன் உருவம்போல் மெய்கறுத்துப்
- கடவுளின் திருமேனியைப் போல கறுத்த நிறத்துடன் (கரு மேகமாக) ஒளிர்ந்து நிற்க வேண்டும்.
- பாழியம் தோளுடைப் பற்பனாபன் கையில்
- உலகியல் மற்றும் தெய்வீக சக்திகளை தாங்கும் திருமாலின் வலது கரத்தில் உள்ள சக்கரத்தைப் போல மின்னலாக ஒளிர வேண்டும்.
- ஆழி போல்மின்னி வலம்புரி போல் நின்று அதிர்ந்து
- மின்னலின் ஒளியும் பஞ்சசன்னியத்தின் முழக்கமும் போல, மழை வரும் முன் இயற்கையின் அதிர்வையும் காட்ட வேண்டும்.
- தாழாதே சார்ங்க முதைத்த சரமழைபோல்
- சார்ங்கம் எனும் வில்லிலிருந்து புறப்படும் அம்புகளுக்கு ஒப்பாக மழைத்துளிகள் நேராகவும் தாராளமாகவும் பொழிய வேண்டும்.
- வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும்
- உலகம் வாழும்படியாகவும், கண்ணனின் அருளால் மகிழும் வகையில், நாங்கள் மகிழ்ந்து மார்கழி மாத நீராடலுக்குப் பிரார்த்தனை செய்ய முடியும்.
ஆண்டாள் வெளிப்படுத்தும் உரை:
- இந்த பாசுரத்தின் மூலம் ஆண்டாள், மழையின் தேவையையும் அதற்கான காரணங்களையும் அழகிய உவமைகளுடன் வர்ணிக்கிறார்.
- உலக நன்மைக்காக மழை அவசியம் என்பதையும், அதை தெய்வீக அருளாகக் காண வேண்டுமென்றும் கூறுகிறார்.
- அதேசமயம், கடவுளைச் சரணடைந்து பிரார்த்தனை செய்வதன் மூலம் உலக நன்மை நிகழும் என்பதையும் எடுத்துரைக்கிறார்.
ஆன்மிகப் பாடம்:
மழை என்பது மட்டும் இயற்கையின் நிகழ்வாக அல்ல, கடவுளின் அருளாகவும் காணப்படுகிறது. கடவுளின் அருளின் அடிப்படையில் உலகம் நன்கு வாழும் என்ற ஆழ்ந்த நம்பிக்கையை இந்த பாசுரம் வெளிப்படுத்துகிறது.
மறையர்த்தம்:
இந்த பாசுரம், மனிதன் தன் முயற்சியுடன் மட்டும் நிலைநிறுத்த இயலாது என்பதை உணர்த்தி, இறையருளின் அவசியத்தையும், ஒற்றுமையாக இயற்கையை மதிக்கவும் செயல்படவும் மனிதர்களை ஊக்குவிக்கிறது.